Oprah Winfrey to niewątpliwie silna osobowość i legenda medialna, która osiągnęła sukces. Kiedy poznałam jej historię, uznałam, że powinien ją znać każdy adept dziennikarstwa, ale także każdy młody człowiek, który przeżywa rozterki, porażki związane z samooceną, życiem uczuciowym, wyborem drogi zawodowej. Aktorka Reese Whiterspoon podczas gali Złotych Globów w styczniu 2018 zapowiedziała ją tymi słowami: „Jest wiele osób znanych jedynie po imieniu, ale tylko jedna, której imię jest czasownikiem, przymiotnikiem i uczuciem. I jest nią Oprah”. Życie Oprah Winfrey jest czymś więcej niż spełnieniem american dream. Jej majątek oszacowano na 2,8 mld dolarów. Ma własny kanał telewizyjny – Oprah Winfrey Network i wpływ na miliony Amerykanów. Jej talk-show „The Oprah Winfrey Show” uznano najbardziej znanym i liczącym się programem telewizyjnym w USA i dzięki niemu magazyn „Forbes” uznał ją najbardziej wpływową i prominentną kobietą w USA. W 2013 roku została uhonorowana Medalem Wolności – najwyższym odznaczeniem państwowym. Prezydent Barack Obama powiedział wówczas: „Dzięki tobie ludzie odkrywają w sobie to, co najlepsze”. Jej książka „To, co wiem na pewno” jest połączeniem niezwykłej biografii z poradnikiem slow life. Można w niej znaleźć wiele złotych myśli. Oprah pisze: „Wiem na pewno, że siły nie nabiera się bez wyzwań, przeciwności, oporu i często bólu”; „Całe moje życie jest cudem. Twoje też”; „Postanowiłam robić tylko to, co wynika z prawdy o mnie i tylko to, co lubię robić dla innych”. 

Oprah urodziła się w 1954 roku w Missisipi. Wychowywała ją babcia – praczka, która starała się przekazać wnuczce, że dla czarnoskórej kobiety szczytem marzeń jest praca u „dobrych białych ludzi”. Rodzice Oprah – Verenita Lee i Vernon Winfrey – nigdy nie wzięli ślubu. Jako nastolatka była molestowana i zgwałcona przez swojego kuzyna. W wieku 14 lat zaszła w ciążę. Urodziła syna, który po kilku tygodniach zmarł. Po tym wydarzeniu Oprah została z ojcem, który kazał córce co tydzień przedstawiać mu raport z przeczytanej książki. Zaczęła występować z sukcesami w konkursach recytatorskich i oratorskich, konkursach piękności. W klasie maturalnej zaczęła się jej medialna przygoda. Będąc na studiach dziennikarskich zaczęła pracę w telewizji. Jej idolką była legenda telewizji Barbara Walters. Oprah miała umiejętność przemawiania, a jej emocjonalność okazała się zaletą. W 1986 r. wystartował jej program „Oprah Winfrey Show”, emitowany do 2011. Przepytała w nim 37 tys. ludzi. W jej programie padały niewygodne pytania, gwiazdy ujawniały tajemnice, czyniono wyznania. Od 2000 roku dziennikarka wydaje własne czasopismo „O! The Oprah Magazine”. Z powodzeniem gra w filmach. I od 2017 roku produkuje żywność marki „O! That’s Good”. Założyła także fundację „The Angel Network”, która pomaga osobom w trudnej sytuacji życiowej. Winfrey podkreśla wagę edukacji: „Umiejętność czytania uratowała mi życie. Byłabym zupełnie inną osobą, gdyby wcześnie nie nauczono mnie czytać. Całe moje życiowe doświadczenie, cała moja zdolność uwierzenia w siebie, nawet w najmroczniejszych momentach, gdy byłam molestowana i bita, brała się z tego, że wiedziałam, że może być inaczej. Wiedziałam, że jest inne życie. Wiedziałam, bo o nim czytałam”. 

W swojej książce „To, co wiem na pewno” opisała swoją historię wywiadu z Priscillą Presley, który przeprowadziła jako młoda reporterka stacji WJZ z Baltimore. Potraktowała to jako wyzwanie, bo po raz pierwszy miała zrobić samodzielny wywiad z hollywoodzką gwiazdą. Przedstawiciel gwiazdy uprzedził dziennikarkę: „Możesz ją pytać o wszystko, ale żeby nie wiem, co się działo, nie wspominaj o Elvisie. Odwróci się i odejdzie”. „Zapytałam więc o Elvisa. Nie odwróciła się i nie odeszła. Była tak miła, że mi odpowiedziała. Jeśli życie niczego więcej cię nie uczy, zapamiętaj chociaż tyle: gdy dostajesz szansę, nie marnuj jej”.

Carmine Gallo autor książki „Sekrety storytellerów” określa Oprah mianem storytellera. Napisał o niej: „szybko zorientowała się, że praca reporterska, siedzenie za biurkiem jako prezenterka, a także praca w talk-show nie jest jej osobistą legendą. Chciała wykorzystać telewizję jako platformę do prezentowania historii, które zmienią świat na lepsze (…). Powiedziała „Jestem tu, aby podnieść poziom świadomości. Aby łączyć ludzi z pomysłami i historiami, w których zobaczą siebie i będą mogli żyć lepiej”. Na tym polega siła i fenomen Oprah – uwielbianej przez miliony ludzi w Stanach Zjednoczonych i na świecie. Każdy może przejrzeć się w jej historii jak w lustrze.